Onlangs las ik in een roman een verhaal over de koe. Dat je die het beste haar eigen tempo kunt laten bepalen bij het verplaatsen. Het intrigeerde me en ik ging op onderzoek uit. Ik vond verhalen over stress voor de koe door het opjagen. Ze geeft minder melk, haar vlees heeft een lagere kwaliteit en het is ook nog eens slecht voor haar klauwen. Het deed me denken aan hoge werkdruk en willen presteren. En al is ons bestaansrecht gelukkig niet het geven van melk of het zorgen voor vlees, toch zag ik er een verhaal in. Dat wanneer je je eigen tempo kunt bepalen, je net als de koe, betere resultaten boekt.
De koe loopt trager dan de mens
Al brengen wij een (te) groot deel van de dag zittend door, als wij lopen, lopen we snel. Gemiddeld zo’n zes a zeven kilometer per uur. De koe loopt veel trager, slechts zo’n drie tot vijf kilometer per uur. Veehouders hebben vaak een hoge werkdruk, onder meer door wet- en regelgeving. Het blijkt dan ook dat maar liefst 22% van hen hun koeien regelmatig opjaagt bij het ophalen uit de wei. Daarvan krijgen de dieren stress. Klinkt aannemelijk toch? Zeker als je de analogie trekt naar mensen.
Kinderen opjagen
Als je kinderen hebt, ken je het wel. ‘s Ochtends heb je haast om naar je werk te komen. Lunchtrommels maken, jezelf douchen en aankleden, ontbijten, het is elke dag weer een race tegen de klok. Je (kleine) kinderen hebben daar vaak maling aan. Gevolg: we jagen ze op. Heb je je tas? Waar is je jas? Doe je schoenen aan! Gaat het daardoor echt sneller? Mijn ervaring is dat het vaak enkel ongezelligheid oplevert en de kinderen geen minuut eerder de deur uitgaan. Voor ik zelf aan de slag ga, neem ik dan eerst nog een kop koffie om weer een beetje tot rust te komen. Hè, hè, denk ik dan. We hebben het weer gered. Ze helemaal hun eigen tempo laten kiezen, kan nog niet, maar zo’n stressvolle start van de dag is voor niemand fijn.
Hup, hup, rij eens door!
In de auto gedragen we onszelf vaak niet veel anders. We ergeren ons aan trage rijders in bordeauxrode auto’s (mijn persoonlijke ergernis), aan mensen die te lang op de linkerbaan blijven hangen, niet snel genoeg invoegen of 65 km/u rijden op een 80-kilometer weg. Het is dat we geen zin hebben in schade, maar het lijkt wel of sommige mensen elkaar het liefst van de weg willen duwen. Aan de vele files te oordelen, helpt het elkaar opjagen allemaal niks voor de doorstroming van het verkeer.
Deadlines
Op kantoor is het op maandagochtend tijd voor de eerste stand-up. Waar staan we met onze offertes en projecten? Deadlines naderen, we benadrukken hoe belangrijk deze klant voor de organisatie is en de volgende keer dat je je leidinggevende tegenkomt roept hij/zij: “Is het al af??” Werk je daardoor sneller, beter of slimmer? Komt je werk eerder af, dan wanneer je dingen in je eigen tempo kunt doen?
De voordelen van rustig aan doen
In dit filmpje zie je het verschil tussen koeien die worden opgedreven en een koe die haar eigen tempo kan kiezen. Het verschil voor de koe is duidelijk. Wanneer ze het rustig aan kan doen, ziet ze de obstakels op haar weg beter. Dat werkt naar mijn idee ook zo in je werk. Wanneer je het wat rustiger aan doet, maak je minder fouten en zijn je resultaten beter.
Het beste resultaat in je eigen tempo
Kun je altijd je eigen tempo kiezen? Natuurlijk niet. Want al vinden we het op maandagochtend allemaal wel lekker om in ons bed te blijven liggen, er is toch werk aan de winkel. Ook heeft iedereen heeft wel eens te maken met een haastklus of projecten met een korte doorlooptijd. Maar als je de kans krijgt, is je eigen tempo kiezen wel de slimste optie voor je werkgeluk. Voor jou kan dat tempo dus hoger (of lager) liggen dan voor je collega. Dat betekent: met elkaar op tijd beginnen, realistisch plannen, en soms ook aangeven dat iets meer tijd kost dan je had bedacht aan je klant. Voor de hoogste kwaliteit melk, het lekkerste vlees (als je dat nog eet) en het welzijn van het dier laat je een koe het best in haar eigen tempo lopen. Dus wil ik best zijn zoals zo’n koe, om zo tot het beste resultaat te komen.